A Xabier Docampo, ese rapaz insólito, no seu 60º aniversario

PRIMAVERA INCERTA

A Xabier P. Docampo

Escribo un poema

mentres a sarabia pousa nas xanelas

unha ofrenda de azúcar e sal.

Non sei cando o ceu parará

de enviarnos signos obscuros e fríos

entresachados cos raios do sol.

Comezan as flores a mostrar

a nosa colección de desexos.

Logo palpita o presente

como un peixe saltita na man.

Mais o futuro ás veces se oxida

e xa non dispomos do ánimo preciso

para dar cal a unha casa maior.

Debemos entón ficar á espera,

e sentados no colo do noso corazón,

vestidos co traxe co que saímos á cena

pola primeira vez,

procurar nas nubes a face de alguén

que sabemos sempre nos agarda.