Parabéns para Marcos Calveiro!
Acabamos de saber por Martin Pawley que Marcos Sánchez Calveiro (Vilagarcía de Arousa, 1968) venceu a edición XXIV do Premio O Barco de Vapor, dotado con 10.000€, coa novela O canto dos peixes. Trátase dun premio convocado pola Fundación SM desde 1984, que procura favorecer a creación da literatura infantil e xuvenil en galego.
Parece que o anunciado despegue como autor non se reduce xa ás espectativas creadas pola súa obra, senón que xa paira con autoridade polos ceus literarios. Por todo isto, Marcos, parabéns!
Tags :
21 thoughts on “Parabéns para Marcos Calveiro!”
Comments are closed.
por que amansaches, roínte?
estabeí eí o señor retificado d´o levantador de minas: lo pongo bien porque es mi colega.
iso non é así, tío.
qué nos ha pasado?
qué está pasando?
Entón estou de acordo con vostede, Roi.
Entón estou de acordo con vostede, Roi.
Estou con vostede Ferreiro, argumentemos o non e tamén o si. Eu so quixen compensar, e fixenno cun grao de argumentación parangonabel a que criticaba. Manteñase o animo e nos se baixe a garda, con caiamos na descalificación inargumentada nin na louva acrítica.
Estou con vostede Ferreiro, argumentemos o non e tamén o si. Eu so quixen compensar, e fixenno cun grao de argumentación parangonabel a que criticaba. Manteñase o animo e nos se baixe a garda, con caiamos na descalificación inargumentada nin na louva acrítica.
Estou con vostede Ferreiro, argumentemos o non e tamén o si. Eu so quixen compensar, e fixenno cun grao de argumentación parangonabel a que criticaba. Manteñase o animo e nos se baixe a garda, con caiamos na descalificación inargumentada nin na louva acrítica.
Non me enfado, señor Oínte, só penso que é preciso que argumentemos máis as opinións para que a crítica mellore. Derrubando un valado imperfecto non pasamos a ter un valado mellor. Os que máis saben deben demostrar como é que as cousas se fan ben.
Non me enfado, señor Oínte, só penso que é preciso que argumentemos máis as opinións para que a crítica mellore. Derrubando un valado imperfecto non pasamos a ter un valado mellor. Os que máis saben deben demostrar como é que as cousas se fan ben.
Non se enfade Ferreiro, eu tamén exerzo a crítica de cando en vez, acostumo a causar algo de escándalo, e ténome que retirar, nesta illa nosa, non convén abusar.
Non crítico a mediocridade da crítica, que se fose mediocre, hoxe sería suficiente e gratificador, critico a mediocridade de certas produccións literarias e a acomodación da crítica a elas. Pido un pouquiño mais de ambición na crítica, que dende unha posición de mediocridade, pois si, sexa esixente coa producción literaria.
That dawn should find us every day
Some fracction farther on our way
R.L.Stevenson
Eu creo señor Ferreiro que vostede pode ir un pouco mais alá.
Non se enfade Ferreiro, eu tamén exerzo a crítica de cando en vez, acostumo a causar algo de escándalo, e ténome que retirar, nesta illa nosa, non convén abusar.
Non crítico a mediocridade da crítica, que se fose mediocre, hoxe sería suficiente e gratificador, critico a mediocridade de certas produccións literarias e a acomodación da crítica a elas. Pido un pouquiño mais de ambición na crítica, que dende unha posición de mediocridade, pois si, sexa esixente coa producción literaria.
That dawn should find us every day
Some fracction farther on our way
R.L.Stevenson
Eu creo señor Ferreiro que vostede pode ir un pouco mais alá.
Non se enfade Ferreiro, eu tamén exerzo a crítica de cando en vez, acostumo a causar algo de escándalo, e ténome que retirar, nesta illa nosa, non convén abusar.
Non crítico a mediocridade da crítica, que se fose mediocre, hoxe sería suficiente e gratificador, critico a mediocridade de certas produccións literarias e a acomodación da crítica a elas. Pido un pouquiño mais de ambición na crítica, que dende unha posición de mediocridade, pois si, sexa esixente coa producción literaria.
That dawn should find us every day
Some fracction farther on our way
R.L.Stevenson
Eu creo señor Ferreiro que vostede pode ir un pouco mais alá.
Roi Ointe:
É ben posíbel que maioría dos autores, críticos e organizadores de premios sexamos mediocres. É tamén posíbel que a maioría dos cidadáns galegos, ibéricos, europeos o sexan, e mesmo que unha grande parte da humanidade. Estar no medio é o máis común, até porque o común o denominamos o medio.
Mais os mediocres, que sabemos máis que os burros e chegamos a observar desde a distancia a maravilla do xenio, coñecemos e por iso respeitamos o grande traballo que supón facer unha obra mediocre.
Pénseo desde esta óptica, súbase a un tallo da cociña e experimente a nosa perspectiva. Verá canto se esforza a xente e gozará da grande cantidade de fantásticos éxitos parciais atinxidos polos paisanos. A súa visión do mundo mudará, sen dúbida.
Roi Ointe:
É ben posíbel que maioría dos autores, críticos e organizadores de premios sexamos mediocres. É tamén posíbel que a maioría dos cidadáns galegos, ibéricos, europeos o sexan, e mesmo que unha grande parte da humanidade. Estar no medio é o máis común, até porque o común o denominamos o medio.
Mais os mediocres, que sabemos máis que os burros e chegamos a observar desde a distancia a maravilla do xenio, coñecemos e por iso respeitamos o grande traballo que supón facer unha obra mediocre.
Pénseo desde esta óptica, súbase a un tallo da cociña e experimente a nosa perspectiva. Verá canto se esforza a xente e gozará da grande cantidade de fantásticos éxitos parciais atinxidos polos paisanos. A súa visión do mundo mudará, sen dúbida.
O grao de rigor e seriedade da nosa crítica dao a apreciación de certas obras. Non hai moito dábaa a novela de Teresa Moure, Herba Moura, subproducto literario de baixísma calidadade pero que foi ben recibido por unha crítica que encontrou o percuraba nesta obra, mediocridade, para recoñecerse na avaliación.
Agora a obra é Festina Lente, subproducto literarario tamén que engaiola unha critica afectada . Na pobreza literaria da obra poden exercer a súa autoridade porque non escapa ao seu raquitico marco de interpretación e poden recoñecese sen que lles cause serios conflictos.
A capacidade de recoñecimento da pois a medida do estado da crítica.
Por certo o premio gañado por Calveiro, está nas antipodas do criticado por vostede?. Ou non haberá que por en solfa a todos os premios?
O grao de rigor e seriedade da nosa crítica dao a apreciación de certas obras. Non hai moito dábaa a novela de Teresa Moure, Herba Moura, subproducto literario de baixísma calidadade pero que foi ben recibido por unha crítica que encontrou o percuraba nesta obra, mediocridade, para recoñecerse na avaliación.
Agora a obra é Festina Lente, subproducto literarario tamén que engaiola unha critica afectada . Na pobreza literaria da obra poden exercer a súa autoridade porque non escapa ao seu raquitico marco de interpretación e poden recoñecese sen que lles cause serios conflictos.
A capacidade de recoñecimento da pois a medida do estado da crítica.
Por certo o premio gañado por Calveiro, está nas antipodas do criticado por vostede?. Ou non haberá que por en solfa a todos os premios?
O grao de rigor e seriedade da nosa crítica dao a apreciación de certas obras. Non hai moito dábaa a novela de Teresa Moure, Herba Moura, subproducto literario de baixísma calidadade pero que foi ben recibido por unha crítica que encontrou o percuraba nesta obra, mediocridade, para recoñecerse na avaliación.
Agora a obra é Festina Lente, subproducto literarario tamén que engaiola unha critica afectada . Na pobreza literaria da obra poden exercer a súa autoridade porque non escapa ao seu raquitico marco de interpretación e poden recoñecese sen que lles cause serios conflictos.
A capacidade de recoñecimento da pois a medida do estado da crítica.
Por certo o premio gañado por Calveiro, está nas antipodas do criticado por vostede?. Ou non haberá que por en solfa a todos os premios?
Parabéns, Marcos, espero que non che siga gustando Marushka Detmers, máis ca nada polo vella que irá… 🙂
Parabéns, Marcos, espero que non che siga gustando Marushka Detmers, máis ca nada polo vella que irá… 🙂
Graciñas, Alfredo.
Graciñas, Alfredo.
Graciñas, Alfredo.