Cea das Letras 2009
Este foi parte do ambiente que desfrutamos despois de coñecermos os Premios AELG 2009.
13 thoughts on “Cea das Letras 2009”
Comments are closed.
Este foi parte do ambiente que desfrutamos despois de coñecermos os Premios AELG 2009.
Comments are closed.
[…] premios da AELG na Cea das Letras 2010 Este sábado acudiremos un ano máis á Cea das Letras da Asociación de Escritores en Lingua Galega, un evento de magnitude gremial e mesmo internacional […]
Non aspiramos ao perdón, mais si a non incorrer no mesmo imperdoábel erro a próxima ocasión.
Non aspiramos ao perdón, mais si a non incorrer no mesmo imperdoábel erro a próxima ocasión.
Non aspiramos ao perdón, mais si a non incorrer no mesmo imperdoábel erro a próxima ocasión.
Non aspiramos ao perdón, mais si a non incorrer no mesmo imperdoábel erro a próxima ocasión.
Moi ben os vídeos, pero hai algo que me parece escandaloso e imperdoable: eu non saio!!!
Moi ben os vídeos, pero hai algo que me parece escandaloso e imperdoable: eu non saio!!!
A evolución miña é a seguinte:
1) apañas unha cámara doméstica e comezas a facer vídeos (gravas e editas dedicándolle unha tarde enteira a cada tarea) de eventos serios en que non queres que falte nada (vídeo-tixolos de 25 min);
2) decides facer o mesmo pero con certa moderación (15 min);
3) atopas o tamaño ideal do vídeo (2-4 min dun total gravado de 12 min), dedicándolle 1 hora á edición;
4) alguén máis espilido móstrache a posibilidade de facer streaming con teléfono, e así deixas de editar e valoras a improvisación absoluta (aprendes a non ser moi exixente);
5) dedicas a gravación de cámara e a edición a encomendas cun mínimo de rendibilidade económica, coa colaboración dalguén que sabe algo de técnicas audiovisuais.
Así as cousas, se andamos por perto mantede as formas ou estade dispostas a pasar directamente a ter unha proxección internacional!
A evolución miña é a seguinte:
1) apañas unha cámara doméstica e comezas a facer vídeos (gravas e editas dedicándolle unha tarde enteira a cada tarea) de eventos serios en que non queres que falte nada (vídeo-tixolos de 25 min);
2) decides facer o mesmo pero con certa moderación (15 min);
3) atopas o tamaño ideal do vídeo (2-4 min dun total gravado de 12 min), dedicándolle 1 hora á edición;
4) alguén máis espilido móstrache a posibilidade de facer streaming con teléfono, e así deixas de editar e valoras a improvisación absoluta (aprendes a non ser moi exixente);
5) dedicas a gravación de cámara e a edición a encomendas cun mínimo de rendibilidade económica, coa colaboración dalguén que sabe algo de técnicas audiovisuais.
Así as cousas, se andamos por perto mantede as formas ou estade dispostas a pasar directamente a ter unha proxección internacional!
A evolución miña é a seguinte:
1) apañas unha cámara doméstica e comezas a facer vídeos (gravas e editas dedicándolle unha tarde enteira a cada tarea) de eventos serios en que non queres que falte nada (vídeo-tixolos de 25 min);
2) decides facer o mesmo pero con certa moderación (15 min);
3) atopas o tamaño ideal do vídeo (2-4 min dun total gravado de 12 min), dedicándolle 1 hora á edición;
4) alguén máis espilido móstrache a posibilidade de facer streaming con teléfono, e así deixas de editar e valoras a improvisación absoluta (aprendes a non ser moi exixente);
5) dedicas a gravación de cámara e a edición a encomendas cun mínimo de rendibilidade económica, coa colaboración dalguén que sabe algo de técnicas audiovisuais.
Así as cousas, se andamos por perto mantede as formas ou estade dispostas a pasar directamente a ter unha proxección internacional!
ei! isto é, case case, prensa rosa!!!! de sarao total!!! a cousa promete 😀 en chegando o vran iredes polas praias buscando poetas en biquini e narradores co peito ao aire?!
🙂
ei! isto é, case case, prensa rosa!!!! de sarao total!!! a cousa promete 😀 en chegando o vran iredes polas praias buscando poetas en biquini e narradores co peito ao aire?!
🙂
ei! isto é, case case, prensa rosa!!!! de sarao total!!! a cousa promete 😀 en chegando o vran iredes polas praias buscando poetas en biquini e narradores co peito ao aire?!
🙂