A raza máis feliz do mundo

Onte escoitei na TVG que os inuítes eran probabelmente a raza máis feliz do mundo. Como entendo que é un despropósito vencellar xenes e felicidade, reinterpretei a afirmación como que os esquimós posuían a cultura que xeraba máis individuos felices. E isto non me deixou máis tranquilo.

Como entendo a cultura como unha construción ideolóxico-técnica que pretende o mellor equilibrio entre as necesidades individuais, as colectivas e os recursos que ofrece o medio (que me desculpen os antropólogos se son demasiado atrevido), quere dicir que unhas culturas son máis eficientes que outras á hora de harmonizar a humanidade e a natureza? Existe a posibilidade de medir algo así? Por que esta aseveración non constitúe a primeira plana de todos os xornais? Que pode haber máis importante que analisar cuestións como esta?

Só a mera hipótese de que a cultura pode ser a ferramenta principal para atinxir a felicidade fai que o exterminio de calquera das existentes se revele como o máis insensato dos crimes contra a Humanidade.

Share

by

Alfredo Ferreiro nasceu na Corunha em 1969. Estudou Filologia Hispânica e iniciou-se na Teoria da literatura. É membro da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega e da Associaçom Galega da Língua. Tem participado desde 90 em inúmeros recitais de poesia e colaborado em revistas galegas e portuguesas, entre elas Anto e Saudade, sob a direção de António José Queiroz. Na atualidade é membro do Grupo Surrealista Galego. Como crítico tem colaborado em publicações periódicas impressas como A Nosa Terra, @narquista (revista dos ateneus libertários galegos), Protexta (suplemento literário de Tempos Novos), Dorna e Grial, para além de em diversos projetos digitais. De 2008 a 2014 dirigiu, junto com Táti Mancebo, a plataforma de blogues Blogaliza. Desde 2006 é asíduo dos meios eletrónicos, em que se dedica à divulgação da literatura e do pensamento crítico. Atualmente colabora no jornais Praza Pública e Sermos Galiza. A inícios de 2014 fundou, junto com Táti Mancebo e Ramiro Torres, a revista digital de artes e letras Palavra comum, dirigida ao âmbito lusófono. Desde outubro de 2015 é coodenador do Certame Manuel Murguía de Narracións Breves de Arteixo.