• 0034-609-653-176
  • contacto@alfredoferreiro.com
  • Galiza, Espanha, Europa

Club de Lectura de Arteixo

Club lectura Arteixo 2017 (El Ideal Gallego)
Club lectura de Arteixo, 2017 (Fonte: El Ideal Gallego)

Desde hai uns anos veño colaborando con algunhas institucións na coordinación de clubs de lectura. Coordinar, neste caso, significa tentar cubrir a falta de aparato teórico cando é necesario, dun modo intuitivo e sen entorpecer o natural percurso reflexivo sobre as obras literarias. Porque, en casos como o Club de Lectura de Arteixo, nacido ao abeiro da Biblioteca Henrique Rabuñal, xa partían dun procedemento de participación moi claro; só precisaban, e así mo fixeron saber, “aprender algo”. Eu inmediatamente comprendín: só desexan coñecer algunha ferramenta teórica para poderen debullar mellor o valor estético e humano do que len.

As boas obras literarias propóñennos uma particular interpretación do mundo, e como foron escritas para nós só coa experiencia que teñamos da vida debemos poder facer unha interpretación proveitosa. Proveitosa para nós, pois non hai outro obxectivo maior. Porén, é común mostrar certas inseguridades, como a necesidade de consultar a crítica antes atrevérmonos a falar, ou non saber a onde poden chegar as interpretacións dunha pasaxe determinada. Chegados aquí, eu sempre argumento que a cousa é máis sinxela do que parece: os límites dun discurso interpretativo están no propio texto, na prudencia de argumentar apoiándonos no que figura literalmente nel. Todas as interpretacións son válidas, por tanto, se ben argumentadas e apoiadas no que foi escrito.

O feito de que varias interpretacións sexan igualmente aceptables, lonxe de facer o proceso hermenéutico máis complicado, abre un abano de posibilidades que nos libera da verdade monolítica e nos fai encontrarnos coa auténtica verdade, é dicir, algo que poderíamos definir como unha visión poética da vida. Se lembramos que ‘poesía’ significa “creación”, entenderemos mellor que tamén cada interpretación é unha creación, mesmo a interpretación da propia autora, e que unha nova non contradí as anteriores senón que enriquece a súa gama de cores. Porque a verdade é única e ao mesmo tempo diversa, de tal modo que só mediante unha imaxe poética pode ser expresada. Isto podería explicarse mediante a alegoría dunha árbore que, tendo un tronco único e afondando as súas raíces na terra da experiencia vulgar, ergue as súas ramas en múltiplas direccións o ofrece ao observador unha combinación case infinita de follas e froitos que muda dependendo do ángulo con que se observe.

Toda esta riqueza interpretativa, a da autora e a das lectoras, por tanto, libéranos porque nos abre a unha nova e sempre posible interpretación da vida. E isto ten máis valor do que por regra recoñecemos, xa que a vida que merece a pena vivir é unha continua transformación do de dentro e do de fóra, algo ao que sen dúbida nos poderemos adaptar mellor se a través da literatura e a arte practicamos unha visión poética da vida.

{Galicia Confidencial}

P.S: Cfr. versão em português na Palavra Comum.

*

Noelia Díaz (El Ideal Gallego): «La lectura es un hobby que apasiona a millones de personas en el mundo, aunque en Arteixo tiene especialmente enganchadas a las mujeres. Los tres clubs de lectura que existen el municipio –Arteixo, Meicende y Pastoriza– están compuestos exclusivamente por féminas y en auge.
Periódicamente, estas lectoras empedernidas se reúnen para comentar la última obra consumida y decidir en qué aventura se sumergirán después. María Isabel Lodeiros, miembro del club de la Henrique Rabuñal, reconoce que es una actividad con la que, además de aprender, hacen nuevas amistades: “Estamos encantadas, hai moi bo rollo e sempre imos despois a tomar un café, é unha actividade moi enriquecedora”, apunta.

Desde 2007
El primer club en nacer fue el de la biblioteca central de Arteixo, en 2007 de la mano de Lilia Sánchez, quien dirigió al colectivo hasta 2013 y a quien sus compañeras están muy agradecidas. Tras un periodo de ausencia, desde el año pasado lo coordina el poeta Alfredo Ferreiro, quien ha introducido a las participantes en la creación literaria. “Queremos que esta actividade chegue tamén ao club de Pastoriza en breve”, afirma José Luis Alonso, el director de la red de bibliotecas de Arteixo.
El grupo de la Henrique Rabuñal (15 personas) acude cada martes fiel a su cita con los libros, mientras que en Pastoriza son diez miembros y se reúnen los miércoles cada 14 días. El de Meicende, explica Alonso, cuenta con ocho participantes y organiza encuentros fuera de la biblioteca, ya que los horarios de las componentes no son compatibles con el edificio público.
Sea un día u otro, esta actividad gana adeptos –más bien adeptas, hasta ahora– entre la población arteixana y la red de bibliotecas se encuentra inmersa ahora en la creación de un club juvenil. Además de la lectura de obras, estos grupos reciben la visita de autores que vienen a comentar sus obras: el poeta local ya fallecido Antón Borrazás, Xavier Alcalá, Henrique Rabuñal y Francisco A. Vidal, entre otros.
Las mujeres del club de la biblioteca central, además, llevan dos años participando como jurado en el concurso de poesía en homenaje a Rosalía de Castro que promueve la concejalía de Cultura entre el alumnado de ocho a doce años. “Con esta actividad abrimos nuestro entendimiento, intercambiamos puntos de vista y aprendemos de las demás”, indica María Luisa Gómez-Agüero, una de las primeras en llegar al club de Arteixo, hace cerca de doce años.
“Aquí hay mujeres con todo tipo de perfil y formación, pero a todas nos une lo mismo: la pasión por los libros. Aunque soy una fanática de las tecnologías, no hay nada como coger un libro en tus manos y que su historia te atrape. Las bibliotecas son un motor para los pueblos”, concluye otra integrante del club, Graciela Rabuñal.»

Share

1 thought on “Club de Lectura de Arteixo

Leave a Reply